King of Fighters XII

Son 20 yılda dövüş oyunlarında neler değişti diye bir gözden geçirsek, bir sürü şeyin değiştiğini görürüz. 2 boyutlu "button mashing" denen türlerden, daha stratejik ve daha dikkatli oynanması gereken 3 boyutlu oyunlara kadar geldik. Bu türde, iki çeşit oyun vardır aslen. Butonlara deliler gibi basarak rakibi alaşağı ettiğiniz oyunlar, bir de daha sakin ve ne yaptığınızın daha bilincinde olup da oynadığınız oyunlar. King of Fighters, normalde her iki türden izler taşısa da, yavaş ve düşünerek oynanması gereken, profesyonel dövüş oyuncularına hitab eden bir oyun. 15 senelik bir geçmişi var ve bu zaman içerisinde bir sürü bölümü çıktı piyasaya. Ülkemizde arcade salonları popülerken, Street Fighter'dan hemen sonra King of Fighters gelirdi. Özellikle seçilebilir dövüşçü sayısı bakımından rakipsiz sayılırdı. Türe bir çok yeniliği getiren ve bunların diğer dövüş oyunları tarafından benimsenmesini ve taklit edilmesini sağlayan da yine King of Fighters'dır.

12. oyun, Japonya'da arcade salonlarında büyük ilgi görmüş söylendiğine göre. Biz ise, konsola port edilmiş versiyonundan bahsedeceğiz. Oyunlar arasında büyük farklar olmasa da, bu tarz oyunları kalabalık ve gürültülü bir arcade salonunda oynamak gibisi yoktur. Biz alelade gamepad'imizle veya biraz daha şanslıysak arcade stick'imizle, evimizin odalarından birinde oynamak durumundayız King of Fighters'ı. Yine de üzülmemek lazım, çünkü 12. bölüme gelene kadar her zaman gelişen seri, 12. oyunda da siz hardcore dövüş oyunu fanatiklerini üzmeyecek. Oyun, tam bir arcade havasında açılıyor. Açılışta, bütün karakterleri kısaca tanıtan hızlı bir video karşılıyor sizi. Karakterlerin çoğu, daha önceki serilerden tanıdığımız popüler karakterler. Hem kendileri, hem kıyafetleri hem de hareketleriyle aynen bu oyunda da yer alıyorlar. İlk başlarda dikkatinizi çeken şey, karakter sayısının azlığı olacak. Şu ana kadar en az karakter sayısı 12. bölümde oluyor. Bunun sebebi ne bilmiyorum ama dev gibi karakter seçme ekranlarına alışınca, bu oyundaki ekranı görmek biraz can sıkabiliyor.

Oyuna, daha önce de olduğu gibi 3 karakter seçerek başlıyoruz. Daha sonra bu karakterlerin sıralamasını belirliyoruz. Hemen ardından özel hareketlerin kolay veya normal yapılabilmesini ayarlıyoruz. Kolay modda, neredeyse tek tuşla özel hareketleri yapabiliyoruz. Normal modda ise, biraz daha zor oluyor özel hareketleri yapmak. Neyse ki oyun içinden ulaşacağımız menü içerisinde, her karakterin bütün hareketleri gösteriliyor. King of Fighters dendiğinde, enteresan hareketler akla gelir biliyorsunuz. Bu oyunda da hareketler biraz komplike. Öyle kafanıza göre tuşlara basarak düşmanı yere sermek pek mümkün olmuyor. Orta zorluk seviyesinden itibaren, rakipler sizi ciddi anlamda zorlamaya başlıyor. İster istemez kendinizi strateji yaparken ve özel hareketleri ezberlemeye çalışırken bulabiliyorsunuz. Hareketler çok çeşitli ama kontroller öyle çok zor değil. 4 tuş var normalde. Hızlı yumruk ve tekme, güçlü yumruk ve tekme. Tetik tuşlarını da tekme ve yumruk tuşlarına bir arada basılacak şekilde ayarlayabiliyorsunuz. Özel hareketler konusunda çok yardımı oluyor. Oyunu daha önce hiç oynamadıysanız ki bu imkansız gibi birşey olmalı, oyuna alışmanız biraz zaman alacaktır. Çünkü KoF, nerede olursa olsun kontrolleriyle ve hareketleriyle kendini diğer oyunlardan ayıran bir oyun. Bu yüzden, Street Fighter'da usta iseniz, Kof'da olamayabiliyorsunuz.

Karakterlerin hala 2 boyutlu olması ve elle çizilmiş olması, çoğu 3 boyutlu oyundan daha iyi ve anlamlı olmuş. Bu türün fanatikleri, halen 3. boyutun türe lanet getirdiğini savunurlar. Elle çizilmiş sprite grafiklerin bu türe daha yakıştığını, zaten oyunun ilk dakikalarında anlayacaksınız. Karakterler çok detaylı çizilmişler. Aynı kalite ve detay, arka planlar için de geçerli. Dövüş esnasında, arka plandaki bir detaya takılıp kalmanız mümkün. Çünkü siz ön planda dövüşürken, arka planda bir sürü kişi kendi halinde takılıyor. Arkada başka bir dünya, yaşamaya devam ediyor resmen. Karakter hareketlerinin çok yumuşak ve gerçekçi olması, tüm yapılan hareketlerin de göze hoş görünmesini sağlıyor. Her karakterin 2 tane süper güçlü hareketi var ve bunları yaptığınızda, ekranda kıyamet kopuyor. Ses konusunda, arcade sistemlerin tüm özellikleri aynen konsollara da taşınmış. Buna tuhaf sesli ve garip konuşan kadın da dahil. Oyunun sunuculuğunu enteresan bir kadın yapıyor. Sesi bir tuhaf, konuşması bir tuhaf. Japonca'da daha düzgündür büyük ihtimalle ama İngilizce'de iş biraz değişiyor ve komikleşiyor. Ama bu oyunlarda böyle detaylara alıştık nasıl olsa. Müzikler, klasik dövüş oyunu müzikleri. Başka oyunda olsalar, "sıfır" puanı alırlardı ama bu oyunda kötü yazmaya bile eli yanaşmıyor insanın. Karakterlerin sesleri de öyle. 10 sene önce de böyle idi, şimdi de böyle. Biz alıştık nasıl olsa. Daha kötü olmasından iyidir.

Oyunun içler acısı bir online modu var. Popüler bir oyun olmasından dolayı, oyun ilk piyasaya çıktığında, online odalar dolu idi. Ama bir sorun yüzünden, giren bir daha girmez oldu. O da Lag. Oyunda müthiş bir gecikme söz konusu. Rakibin bağlantısını online ekranında görebiliyorsunuz ama full gösterse de, bağlantıyı doğru dürüst kuramıyorsunuz. Kesilmeler de oluyor, donmalar da. Kısa sürede online modundan soğuyorsunuz. Şu sıralar, pek oynayan da bulamazsınız büyük ihtimalle.