20’lerin Amerika’sına hoş geldiniz, burası Atlantic City. Altın yıllarını yaşayan, daha doğrusu dışarıdan öyle görünen, Amerikan vatandaşlarının içki yasağıyla tanışdıkları dönem. Aynı zamanda mafyanın da altın dönemi. Gelen içki yasağıyla birlikte önüne gelenin içki kaçırıp çete kurduğu, başarılı olanların ise organize suç örgütlerine dönüşüp şehri yönettiği bir dönem.
Boardwalk Empire’ı izleyenler bu temaya oldukça aşinadır, aynı şehirde aynı dönemin olayları işlenmektedir bu dizide. İllegal içki üretimi, kadınlarla dolu gece klübü eğlenceleri, kumar geceleri ve şehrin deniz kenarını çevreleyen tahta yürüyüş yoluna akan bolca kan. Omerta: City of Gangsters tam da bu konseptin oyunu. Şehirde büyüyüp güç kazanmak için daha fazla sektöre atılacak ve önünüze çıkan engelleri topladığınız kirli paralarla çözmeye çalışacaksınız, haydan gelen huya gider sonuçta. Tabi bi de ne demişler, yarım gangster olunmaz, olucaksanız tam olursunuz; paranın çözemediği olayları molotof kokteylleriyle çözmeniz, önünüze çıkan sivri dilli insanları silahlarla susturmanız gerekicek. Bir süre sonra bakmışsınız ki dürüstlükten ve insanlıktan eser kalmamış hayatınızda, tamamiyle bu pisliğin içine batmışsınız.
Omerta nedir derseniz, kısaca suskunluk yemini diyebiliriz, bir şekilde mafyaya bağlantılıysanız bunu adınız gibi bilirsiniz çünkü ihanet edenin sonu ölümdür. Bunu duyup da hemen caymayın, biz bu şehre ölmeye gelmedik, zengin olup bir gün bu şehri yöneten biz olucaz! Hatta bu işlerde büyüdükten sonra Sicilyada ailemize bakan erkek kardeşimizi de yanımıza alabiliriz, sonuçta bu sektörde en güvenilir adamlar aile bireyleridir. Ama tüm bunları gerçekleştirebilmek için ilk başta para kazanmalıyız, bu yüzden kendimize güvenebileceğimiz bir kaç adam bulmakla işe koyulalım.
Şehre adım attığınız gibi çeşitli farklı stillere ve özelliklere sahip adamlardan oluşan bir ekip kurmanız gerekiyor. Bazısı işini bıçağıyla hallediyor, bazısı da cesaretiyle veya zekasıyla üstün geliyor. Bu karakterlerin kullanacağı silahları veya geliştirecekleri özelliklerini siz belirliyorsunuz ve ilerledikçe seviye almaya devam ediyorlar.
Ekip tamamlandıktan sonra sizin vereceğiniz emirleri beklemeye koyuluyorlar. Köşedeki silah dükkanını soymak, kaçak içki imalathanelerini basıp mallara konmak, işinize köstek olan rakiplerin yerlerini basıp ele geçirmek ve dolayısıyla tekel olmaya çalışmak işin sadice başlangıcı. Sonrasında artan suç oranınızla birlikte sizin hakkınızda dosya açan polislere para yedirip, diğer mafya babalarıyla iyi geçinmek için ufak sürprizler yapıp, ünlü sanatçılarla dost olup, politikacıları satın aldıktan sonra bir de bakmışınız işlemediğiniz suç kalmamış. Tabii işleri büyüttükçe kendizi şımartıp, daha büyük bir ev satın alarak onu da süsleyebiliyorsunuz. Hatta başkalarının mekanlarını kundaklayıp oralara kendi adamlarınızı iyileştirebileceğiniz hastaneler, ya da onları boşverin mis gibi gece klüpleri, para akıtan kumarhaneler kondurabilirsiniz, ha ha ha yaşasın kötülük.
Tüm bu suç dünyasını kontrol ederken bazen de operasyonlara bizzat kendiniz katılmanız gerekicek. Bu tip durumlarda fazladan adam gönderip kazanma şansınızı arttırabilir ve işi bilgisayara bırakabilirsiniz. Ama katıldığınız takdirde bu işlerin hiç de kolay olmadığını görüceksiniz. Zira sıra tabanlı oynanışla adamları tek tek yönetirken kurşun yememeye çalışıp görevi yapmanın oldukça zor olduğunu fark ediyosunuz. Burada adamların iyi olduğu yönlerini akıllıca kullanıp iyi bir strateji yapmak gerekiyor. Fakat bu bölümün oyunun ana simülasyon yapısına pek uyduğunu söyliyemeyiz, zaten teknik açıdan da fazla özellikli değil. Eğer başarısız olursanız bazı adamlarınızın kalıcı sakatlıkları olabiliyor, hatta daha da kötüsü hapse düşebiliyorlar. E tabi onları hapisten kurtarmak da yine bu tip bir operasyonla size düşüyor.
Oyunun geneline baktığımızda konsept olarak çok başarılı olduğunu görüyoruz. Suç dünyasında yükselmenin o çekici büyüsünü hissedebiliyorsunuz ama bu pek de uzun soluklu olmuyor. Oyunda pek çok özellik varmış gibi görünmesine rağmen hemen hemen hepsi çok sığ olduğu için bir süre sonra yapacak bir şeyin kalmadığını görüyosunuz. Gelen giden malları detaylarıyla kontrol edememek, girilen sektörlerin aslında isimleri dışında hiç bir farklarının bulunmaması, oyunun simülasyon kısmının zorlayıcı olmaması, diğer mafyalarla fazla etkileşime girememek gibi pek çok eksiği bulunmakta. Karşınıza çıkan engelleri kolaylıkla aşabiliyosunuz ve silah satmayla içki satmak arasında bile pek bir fark hissedemiyosunuz. Oyunun farklı alanlara dağılması iyi düşünülmüş ama hiçbirisi derinlemesine işlenmediğinden sıkılmaya başlıyosunuz. Düşünün sandbox modunda sıfırdan bir oyuna başlıyosunuz ve biraz iyi yönettiğiniz takdirde 2-3 saat içerisinde zengin olup paranızı harcıyabileceğiniz hiç bir yer bulamıyorsunuz.
Omerta: City of Gangsters, tycoon ve şehir yönetimi tipindeki simülasyonlardan hoşlananlar için keyifli ama kısa bir eğlence olucaktır. Oyundaki derinlik hissi benzer tipteki Facebook oyunlarındaki gibi olduğundan sizi aylarca oyalıyan eski oyunlara benzemiyor. Yine de bu türde fazla orjinal yapımla karşılaşmadığımız için tercih edilebilir, elbette daha uygun bir fiyata düştüğünde.