Sophia büyükannesinden ona kalan sanat koleksiyonunu kaptırınca ve adaletten de istediğini alamayınca, başlıyor kolları sıvamaya ve tabii ki sanat koleksiyonunu geri toplamaya... bir hırsız olarak.
The Marvellous Miss Take'i ilk gördüğünüzde muhtemelen grafik stili yüzünden "çocukça" bulacaksınız ama durun! Bu hatayı yapmadan önce size neden böyle olmadığını anlatayım. Öncelikle normalde oynadığımız stealth yani saklanma/gizlenme odaklı oyunlardan daha farklı bir tecrübe sunulmuş oyunda, tipinden belli olmayabilir ancak bölümler de olduça zorlayıcı. Diğer stealth oyunlarından The Marvellous Miss Take'i ayıran en önemli özellik hız aslında, normalde saklanarak 1 sene geçirebileceğimiz diğer oyunların aksine The Marvellous Miss Take de işinizi ne kadar çabuk ve hızlı hallederseniz o kadar iyi sonuçlar alıyorsunuz, bunun yanında sadece 1 kere göründünüz mü bütün emekleriniz yanmıyor aksine güvenlik görevlilerinin dikkatini dağıtmayı başarabilirseniz birden fazla deneme şansınız oluyor. Oyunda ilerledikçe açabildiğiniz yeni eşyalarınız oluyor ve bu sayede hırsızlığınızı daha stratejik taktikler kullanarak gerçekleştirebiliyorsunuz, tek sorun bazı eşyaların sadece 1-2 bölüm işinize yaraması ve maalesef daha sonra kullanmamanız, onun dışında eşyaların oyuna ayrı bir renk kattığını belirtmeliyim.
Kontrollere alışmak kesinlikle vakit almıyor, klavye de kullanabiliyorsunuz ama ben fare ile oynamayı tercih ettim ve 2-3 tık ile rahatça oyuna alışıveriyorsunuz, kompleks bir sisteme sahip değil dolayısıyla oynanışın oldukça kolay olduğunu ve öyle çok oyun oynamayan insanların da oynayabileceği bir kontrol sistemi oluşturulmuş olduğunu rahatça söyleyebilirim. Bölümler bir kaç kattan oluşuyor, bir katı bitirdikten sonra apartmanın bir üst katına çıkıyor ve o bitmek bilmeyen sanat koleksiyonunuzdaki parçaları birer birer topluyorsunuz. Bölümler kısa tutulmuş ve her zaman aynı şekilde başlamıyor, güvenlik görevlileri, kameraların hatta minik köpeklerin gittikleri yerler değişiyor, belirli bir çizgileri yok dolayısıyla bölümün zorluğunu şansınıza göre geliyor aslında. Bu bazen iyi bazen kötü sonuçlar doğuruyor ki bazı bölümler adeta geçilmez hale geliyor ve mecburen yeniden başlamak ya da yakalanmak zorunda kalıyorsunuz.
Tabii karşınızdakilerin farklı kozları varsa sizin de var... hikaye ilerledikçe başka karakterlerle de karşılaşıyorsunuz ve ilk kişi de Harry isimli başka bir hırsız oluyor. Biz sabahları işimizi yaparken, Harry geceleri devralıyor ve Sophia'nın yapamadığı bazı şeyleri ustalıkla hallediveriyor.
Sanat üzerine bu kadar yoğunlaşmış bir oyun için karakter dizaynlarının da bir o kadar eğlenceli olduğundan bahsetmeden edemeyeceğim, her biri yakalandığında farklı tepkiler veriyor ve panik sahneleri inanılmaz eğlenceli bir hal alıyor. 50'li 60'lı yılların çizimlerini andıran atmosferi oyuna ilginç bir hava veriyor ve renk seçimleri de siz seviyeyi geçmeye çalışırken kullanılan renkler sayesinde rahatlığıyla size yardımcı oluyor. Tabii bunun yanında oyunun motorunun azizliği olduğunu düşündüğüm The Marvellous Miss Take de grafik adına çok bir seçim şansınız yok, anti-aliasing açıkken bile çentikli kenarları görebiliyorsunuz, bunlara çok dikkat eden biri olmadığım için önemsemiyorum ancak FPS düşüşü bu kadar küçük bir alanda bile fark ediliyor... kamerayı oynattığınız zaman 30 fps'nin altını görüyor ve fark ediyorsunuz çoğu zaman. Oynanılmayacak kadar kötü değil ama rahatsız edici.
İsterdim ki The Marvellous Miss Take mobil üzerinde de olsun çünkü kontrolleri mobil aygıtlar için dizayn edilmiş gibi, rahat ve kolay. Bütün bunların ışığı altında The Marvellous Miss Take'in oynanması gerektiği kanaatindeyim, oyun zaten var olan stealth temeline güzel bir değişiklik getirmiş ve eğer başarılı olmak istiyorsanız oturup her bölüm başında şöyle bir düşünmeniz gerekiyor. Hızlı bir stealth oyunu arayışındaysanız, doğru yerdesiniz.