Aslında bu makaleyi yazmamın sebebi sadece benim kişisel düşüncelerim değil. İnternette onlarca oyuncunun artık DLC sisteminden (indirilebilir içerik) bıkıp usandığına şahit oluyorum. Buna rağmen yine herkes indirilebilir içeriklere akın etmeye devam ediyor. Oyunlara dünyanın parasını verdikleri yetmezmiş gibi oyuncular bir de indirilebilir içeriklere ilk günden Season Pass gibi sistemlerle para saçıyorlar. Electronic Arts’ın 1 yılda DLC’lerden 1 milyar dolardan fazla gelir beklediğini düşünürsek sanırım bu sistemin kolay kolay bitmeyeceğini de söyleyebiliriz.
Her şeye rağmen yine de bu sisteme tepki göstermek gerektiğini düşünüyorum. Özellikle indirilebilir içerik furyasından önce oyuncu olmuş kişilerin çoğu da bu “sömürü” sistemine (siyasal bir tabir gibi oldu ama tam anlamıyla ne demek istediğimi anlatıyor) karşı bir tavırda olmalılar. Neden mi? Çünkü eskiden ücretsiz olan şeyler şimdi parayla satılıyor. Hatta eskiden ücretsiz olarak sunulan içerikler şimdi ücretli olarak sunulanlardan daha fazlasını veriyordu.
Resident Evil 2’yi hatırlıyor musunuz? Hatırlamayanlara bu oyunun extra içeriklerini anlatayım. İki disk olarak gelen oyunda Leon Scott Kennedy ve Claire Redfield’in öyküsü anlatılıyordu. Her iki diskte de aynı mekanlarda, bambaşka maceralar yaşıyorduk. Yani iki farklı senaryoyu tek bir fiyata oynama şansımız vardı. Ayrıca oyunu bitirdikten sonra aynı senaryoları daha zorlu bir şekilde, farklılıklarla oynuyorduk. Fazladan açılan karakterler, silahlar gibi şeylere değinmiyorum bile. Yani bu oyunu aldıktan sonra hiç abartmadan söylüyorum haftalarca oynayabilirdiniz. Ne de olsa karşımıza çıkan tonla farklı içerik sayesinde oyunun ömrü fazlasıyla uzuyordu. Böyle bir oyuna 50-60 dolar vermek (ki o zamanlar ülkemizde orijinal oyun kültürü hiç yoktu) şu an özlem duyduğumuz bir şey.
Şimdi şöyle düşünün: Resident Evil 2’de Claire’in senaryosunu oynamak için fazladan 20-30 dolar ödüyorsunuz. Ayrıca her iki karakterin B senaryoları da 10-15 dolara satılıyor ve bu nedenle oyunun fiyatı da doğal olarak 2 katına çıkıyor. Sinirlenirdiniz öyle değil mi? Aslında oyun bugün çıksa ve siz hep bu DLC sistemini görmüş bir kişi olsanız sinirlenmezdiniz; çünkü alışmış olurdunuz. Buna karşın eskiden böyle harika içerikleri ücretsiz oynamış kişilerin şimdi bu sisteme sempatiyle bakması mümkün mü?
Tabi eskiden de oyunların senaryolarına fazladan içerik sağlayan yöntemler vardı. Mesela The Elder Scrolls’a ek içerik çıkardı. Bu içerikler en az ana senaryo kadar geniş ve tamamen yeni içerikler sundukları için bunlara para vermek insanı üzmezdi.
Geliştiricilerin “ek paket” mantığının altında yeni bir oyunda yenilikler sunmak zorunda oldukları fikri yatardı. O nedenle fazla yenilik yapamadan yeni senaryolar sunmak istediklerinde “ek paket” çıkarırlardı. Şimdiyse “yenilik” kavramı resmen anlamsızlaştı.
Eskiden gizli içerikleri açmak için zamana karşı yarışmak, zorlu düşmanları öldürmek veya etrafı delicesine araştırmak gerekirdi. Yani “emek” vermeniz ((bu sözcük de korsan içerik paylaşılan forumlarda değersizleşti) gerekirdi. Şimdiki oyunların çoğunda ise bu içerikler ücretli olarak satılıyorlar.
Dark Souls, The Elder Scrolls, Fallout veya The Witcher gibi oyunlarda eskilerin verdiği o keşif, emek ve zorlayıcılık hissi hala bulunuyor, ama oyunların çoğu için benzer durumlar geçerli değil.
Tabi bu durumda oyun şirketlerinin aç gözlülüğü, halka açılma, hissedarların ağırlığının artması gibi etkenler de var. Artık daha az maliyetle, daha fazla para kazanma mantığı gerek Batı’ya gerekse de Japonya’da hakim oldu. Firmalar bağımsızlıklarını kaybettiler ve geliştirici ekipler pazarlama departmanlarının elinde oyuncak oldular.
Call of Duty’de modern savaşlara ilk aşamada izin vermeyen Activision, Shadow of the Damned’ın Kafka’nın Şato adlı öyküsünden esinlenmiş derin senaryosunu kaçırılan kız-kovalayan erkek senaryosuna baskıyla dönüştüren Electronic Arts bu duruma örnek olarak verilebilir. Geliştiriciler artık pazarlama departmanı nasıl isterse öyle oyunlar geliştirmek zorundalar. Mass Effect ve Dragon Age gibi oyunların “efsane” olabilecekken nasıl da EA tarafından sömürüldüğünü hatırlayın! Yine de sadece bu firmaları suçlamamak gerek. Daha küçük çaplı firmaların hemen hemen hepsi benzer durumdalar.
Sonuç olarak artık yeni karakter, harita, giysi ve şapka gibi şeyler için harcama yapmamak gerek. Yoksa Call of Duty, Assassin’s Creed ve Battlefield gibi oyunları toplamda en az 120 dolara oynamaya devam edeceğiz. Üstelik hakkımız olan içerikler yerine 5-6 saatlik senaryo modları kaderimiz olacak. Oyun firmalarını tek durduracak şey ise biz oyunculardan başkası değil. Tek yapmamız gereken CD Projekt gibi harika içerikleri ücretsiz veren geliştiricileri desteklemek.
Fazladan Bir Örnek Daha:
Call of Duty: Ghosts’a Steam’de bir bakın isterseniz. Serinin yeni oyunu Advanced Warfare piyasaya çıkmaya hazırlanırken bu oyuna ait indirilebilir içerikler (skinler vb de dahil) 320 TL’ye satılıyor. Halbuki oyunun normal fiyatı 99 TL. Neden şikayet etsem bilemiyorum. Hangi birinden şikayet etsem bilemiyorum. Ülkemizdeki oyun fiyatlarından mı? Firmaların aç gözlülüğünden mi? Yoksa aşağıdaki saçmalıktan mı?
Call of Duty: Ghosts İndirilebilir İçerikleri